تاریخچه استان هرمزگان
 سخن گفتن از استان هرمزگان بدون پرداختن به خلیج فارس و دریا وجاهت نخواهد داشت زیرا تاریخ هرمزگان همان تاریخ خلیج فارس است. استان هرمزگان شامل حاشیه شمالی خلیج فارس ودریای عمان بطول 1000 کیلومترکه پهنای آن در خشکی متناوب است ، می باشد.
خلیج فارس ودریای عمان که سراسر جنوب استان را در بر گرفته از روزگار هخامنشیان به همین نام خوانده می شده است.

 

وجه تسمیه هرمزگان
 هرمزگان ازکلمه "هرمز" است،پسوند "گان" انتساب این منطقه را به هُرْمُزْ می رساند املأی صحیح هرمز به صـورت "هرموز" ونوشتن آن بی واو یک اشتباه رایج است و هرموز از دو جزء‌ "هور" که صحیح تر آن "خور"به معنی خلیج، لنگرگاه،مرداب و دره است وجزء دوم "موز" که بنظر می رسد همان کی میـوه معروف موز باشد،تشکیل شده است بر اساس شواهد تاریخی محل اصلی هرمز منطقه ای نزدیک میناب فعلی بوده که شهر میناب فعلی برروی خرابه های آن بنا شده است.

 

جغرافیای طبیعی
 استان هـرمـزگان درجنوب شرقی ایران واقع شده است.وسعت آن  66709 کیلـو متر مربع و25 درجه و24 دقیقه تا 28 درجه و57 دقیقه عرض شمالی، و53 درجه و41دقیقه تا 59 درجه و 15 دقیقه طول شرقی قرار گرفته است.

 

جغرافیای سیاسی و انسانی
 در سال1345 این استان تحت عنوان فرمانداری کل بنادروجزایر دریای عمان بامرکزیت بندرعباس شناخته شد.درسال 1346 فرمانداری کل تبدیل به استان ساحلی بنادروجزایر خلیج فارس و دریای عمان گردید.در سال1355 هیات وزیران وقت نام استان ساحلی را به استان هرمزگان تصویب کرد.
درحال حاظر استان هـرمزگان دارای 10شهـرستان،21بخش و70دهستان است.وجود قریب 1000کیلومتر مرز آبی خلیج فارس و دریای عمان و تنگه استراتژیک هرمز وجهه خاصی به استان بخشیده است.
تنگه هـرمز تنها مدخل ورودی ویا به عبارتی تنها کانال ارتباطی خلیج فارس است این تنگه درنزدیکی جزیره لأرک26مترودر سواحل جنوب ودر نزدیکی جزیره مسندام حدود180 تا 200 متراست.تنگه هـرمز به این دلیل که تنها گذرگاه پیوسته به دریای آزاد وخلیج فارس بوده قابل عبور برای دهها کشتی نفتکش وغیره می باشد ازاهمیت ویژه ای برخورداراست.مسئولیت دفاع ازاین تنگه برعهده ایـران وعمـان می باشد.براساس سرشماری سال1370جمعیت استان 924433 نفر بوده که 7/58درصد آن درنقاط روستایی وبقیه در نقاط شهری سکونت دارند تراکم جمعیت در استان 4/13 نفر در هر کیلومتر مربع می باشد.
69/99 درصـد مردم این استان مسلمان بوده وپیرو مذاهب تشیع وتسنن می باشند. استان هرمزگان دارای 14 جزیره وحدود 40 بندر کوچک وبزرگ از جمله بنـدرگاههای شهیدرجائی وشهید باهنر می باشد مضافاً به اینکه وجود محور تـرانزیتی بندرعباس سیرجـان بعنوان گلوگاه اقتصادی کشور و کارخانجات کشتی سازی خلیج فارس،پالأیشگاه گاز، راه آهن،نیروگاه بزرگ بندرعباس و وجودطـرح های بزرگ دردست احداث ماننـد پالایشگاه هشتم،صنایع آلومینیم المهدی،سد شمیل،انتقال آب به هرمز،کارخانه سیمان هرمزگان،پروژه انتقال آب بندرطاهری به غرب استان،چهره استان را دگرگون خواهد کرد. علاوه براینها صنایع غنی معدنی ونفتی وسواحل ولنگرگاههای مناسب، ذخائر غنی از آبزیان متنوع، اهمیت وارزش این استان را دو چندان نموده است.

 

شعرای معاصر
 شعرای استان عبارتند از:
ابراهیم ضعیفی،محمد علی بهمنی،محمدعلی قویدل،سعید آرمات،ابراهیم زارعی، محمد ذاکری،مرتضی نصیری،محمدحسن جمشیدی وضمیری

 

صنایع دستی استان
 صنایع دستی درمناطق مختلف استان به تبع شرایط موجود در هر منطقه متفاوت می باشد از مهمترین رشته های صنایع دستی استان می توان به قالی بافی، گلیم بافی،سفالگری،سرامیک سازی،سبدوحصیر بافی،گلابتون دوزی،سوزن دوزی، چادر شب بافی،خرسک بافی،زیلو بافی،سنگ تراشی و قلم زنی بر روی سنگ وصنعت دستی دریائی با استفاده از صدف و بقایای آبزیان دریائی اشاره کرد.
سرامیک وسفال سازی بیشتردرمیناب رواج داشته است.گلابتون دوزی یکی ازصنایع دستی موجود در استان بوده که عبارت از دوخت طرحهای منقوش با نوارهائی بر روی پارچه می باشد.